Matematycznie rzecz biorąc, „średnia” jest używana przez większość ludzi w znaczeniu „tendencja centralna”, która odnosi się do środkowej części zakresu liczb. Istnieją trzy wspólne miary tendencji centralnej: średnia (arytmetyczna), mediana i moda. Microsoft Excel ma funkcje dla wszystkich trzech miar, a także możliwość określenia średniej ważonej, co jest przydatne do znalezienia średniej ceny w przypadku różnych ilości towarów o różnych cenach.
Kroki
Metoda 1 z 4: Znajdowanie wartości średniej arytmetycznej (średniej)
Krok 1. Wprowadź liczby, z których chcesz uzyskać średnią
Aby zilustrować, jak działa każda z funkcji tendencji centralnej, użyjemy serii dziesięciu małych liczb. (Prawdopodobnie nie użyjesz tak małych liczb rzeczywistych, gdy będziesz korzystać z funkcji poza tymi przykładami).
- W większości przypadków będziesz wprowadzać liczby w kolumnach, więc w tych przykładach wprowadź liczby w komórkach od A1 do A10 arkusza.
- Numery do wprowadzenia to 2, 3, 5, 5, 7, 7, 7, 9, 16 i 19.
- Chociaż nie jest to konieczne, możesz znaleźć sumę liczb, wprowadzając formułę „= SUMA (A1: A10)” w komórce A11. (Nie umieszczaj cudzysłowów; mają one na celu odróżnienie formuły od reszty tekstu).
Krok 2. Znajdź średnią z wprowadzonych liczb
Robisz to za pomocą funkcji ŚREDNIA. Funkcję można umieścić na jeden z trzech sposobów:
- Kliknij pustą komórkę, taką jak A12, a następnie wpisz „= ŚREDNIA (A1:10)” (ponownie, bez cudzysłowów) bezpośrednio w komórce.
- Kliknij pustą komórkę, a następnie kliknij „fx” symbol na pasku funkcji nad arkuszem. Wybierz „ŚREDNIA” z listy „Wybierz funkcję:” w oknie dialogowym Wstaw funkcję i kliknij przycisk OK. Wprowadź zakres „A1:A10” w polu Numer 1 okna dialogowego Argumenty funkcji i kliknij przycisk OK.
- Wprowadź znak równości (=) na pasku funkcji po prawej stronie symbolu funkcji. Wybierz funkcję ŚREDNIA z listy rozwijanej pola Nazwa po lewej stronie symbolu funkcji. Wprowadź zakres „A1:A10” w polu Numer 1 okna dialogowego Argumenty funkcji i kliknij przycisk OK.
Krok 3. Obserwuj wynik w komórce, w której wpisałeś formułę
Średnia lub średnia arytmetyczna jest określana przez znalezienie sumy liczb z zakresu komórek (80), a następnie podzielenie sumy przez liczbę liczb składających się na zakres (10), czyli 80/10 = 8.
- Jeśli obliczyłeś sumę zgodnie z sugestią, możesz to zweryfikować, wpisując „= A11/10” w dowolnej pustej komórce.
- Średnia wartość jest uważana za dobry wskaźnik tendencji centralnej, gdy poszczególne wartości w zakresie próby są dość blisko siebie. Nie jest uważany za dobry wskaźnik w próbach, w których istnieje kilka wartości, które znacznie różnią się od większości pozostałych wartości.
Metoda 2 z 4: Znalezienie wartości mediany
Krok 1. Wprowadź liczby, dla których chcesz znaleźć medianę
Użyjemy tego samego zakresu dziesięciu liczb (2, 3, 5, 5, 7, 7, 7, 9, 16 i 19), którego użyliśmy w metodzie znajdowania wartości średniej. Wprowadź je w komórkach od A1 do A10, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś.
Krok 2. Znajdź medianę wprowadzonych liczb
Robisz to za pomocą funkcji MEDIANA. Podobnie jak w przypadku funkcji ŚREDNIA, możesz ją wprowadzić na trzy sposoby:
- Kliknij pustą komórkę, taką jak A13, a następnie wpisz „=MEDIANA(A1:10)” (ponownie, bez cudzysłowów) bezpośrednio w komórce.
- Kliknij pustą komórkę, a następnie kliknij „fx” symbol na pasku funkcji nad arkuszem. Wybierz „MEDIANA” z listy „Wybierz funkcję:” w oknie dialogowym Wstaw funkcję i kliknij przycisk OK. Wprowadź zakres „A1:A10” w polu Numer 1 okna dialogowego Argumenty funkcji i kliknij przycisk OK.
- Wprowadź znak równości (=) na pasku funkcji po prawej stronie symbolu funkcji. Wybierz funkcję MEDIANA z listy rozwijanej pola Nazwa po lewej stronie symbolu funkcji. Wprowadź zakres „A1:A10” w polu Numer 1 okna dialogowego Argumenty funkcji i kliknij przycisk OK.
Krok 3. Obserwuj wynik w komórce, w której wpisałeś funkcję
Mediana to punkt, w którym połowa liczb w próbie ma wartości wyższe niż wartość mediany, a druga połowa ma wartości niższe niż wartość mediany. (W przypadku naszego zakresu próbki wartość mediany wynosi 7.) Mediana może być taka sama jak jedna z wartości w zakresie próbki lub nie.
Metoda 3 z 4: Znajdowanie wartości trybu
Krok 1. Wprowadź liczby, dla których chcesz znaleźć tryb
Ponownie użyjemy tego samego zakresu liczb (2, 3, 5, 5, 7, 7, 7, 9, 16 i 19), wprowadzonych w komórkach od A1 do A10.
Krok 2. Znajdź wartość trybu dla wprowadzonych liczb
Excel ma różne dostępne funkcje trybu, w zależności od posiadanej wersji programu Excel.
- W przypadku programu Excel 2007 i wcześniejszych istnieje jedna funkcja TRYBU. Ta funkcja znajdzie pojedynczy tryb w przykładowym zakresie liczb.
- W przypadku programu Excel 2010 i nowszych można użyć funkcji TRYB, która działa tak samo, jak we wcześniejszych wersjach programu Excel, lub funkcji TRYB. SNGL, która używa rzekomo dokładniejszego algorytmu do znalezienia trybu. (Kolejna funkcja trybu, MODE. MULT zwraca wiele wartości, jeśli znajdzie wiele trybów w próbce, ale jest przeznaczona do użycia z tablicami liczb zamiast pojedynczej listy wartości.)
Krok 3. Wprowadź wybraną funkcję trybu
Podobnie jak w przypadku funkcji ŚREDNIA i MEDIANA, można to zrobić na trzy sposoby:
- Kliknij pustą komórkę, taką jak A14, a następnie wpisz „= TRYB (A1:10)” (ponownie, bez cudzysłowów) bezpośrednio w komórce. (Jeśli chcesz użyć funkcji MODE. SNGL, wpisz w równaniu „MODE. SNGL” zamiast „MODE”.)
- Kliknij pustą komórkę, a następnie kliknij „fx” symbol na pasku funkcji nad arkuszem. Wybierz „TRYB” lub „TRYB. SNGL” z listy „Wybierz funkcję:” w oknie dialogowym Wstaw funkcję i kliknij przycisk OK. Wprowadź zakres „A1:A10” w polu Numer 1 okna dialogowego Argumenty funkcji i kliknij przycisk OK.
- Wprowadź znak równości (=) na pasku funkcji po prawej stronie symbolu funkcji. Wybierz funkcję TRYB lub TRYB. SNGL z listy rozwijanej Nazwa po lewej stronie symbolu funkcji. Wprowadź zakres „A1:A10” w polu Numer 1 okna dialogowego Argumenty funkcji i kliknij przycisk OK.
Krok 4. Obserwuj wynik w komórce, w której wpisałeś funkcję
Tryb to wartość występująca najczęściej w zakresie próbki. W przypadku naszego zakresu próbek tryb to 7, ponieważ 7 występuje na liście trzykrotnie.
Jeśli dwie liczby pojawiają się na liście taką samą liczbę razy, funkcja TRYB lub TRYB. SNGL zgłosi wartość, którą napotka jako pierwszą. Jeśli zmienisz „3” na liście próbek na „5”, tryb zmieni się z 7 na 5, ponieważ 5 jest napotykane jako pierwsze. Jeśli jednak zmienisz listę tak, aby zawierała trzy 7 przed trzema 5, tryb ponownie będzie miał wartość 7
Metoda 4 z 4: Znalezienie średniej ważonej
Krok 1. Wprowadź dane, dla których chcesz obliczyć średnią ważoną
W przeciwieństwie do znalezienia pojedynczej średniej, w której użyliśmy jednokolumnowej listy liczb, aby znaleźć średnią ważoną, potrzebujemy dwóch zestawów liczb. Na potrzeby tego przykładu założymy, że produkty to przesyłki toniku, dotyczące wielu przypadków i ceny za opakowanie.
- W tym przykładzie uwzględnimy etykiety kolumn. Wpisz etykietę „Cena za sprawę” w komórce A1 i „Liczba spraw” w komórce B1.
- Pierwsza dostawa dotyczyła 10 skrzynek po 20 USD za skrzynkę. Wpisz „20 USD” w komórce A2 i „10” w komórce B2.
- Wzrosło zapotrzebowanie na tonik, więc druga dostawa była na 40 skrzynek. Jednak ze względu na popyt cena toniku wzrosła do 30 USD za opakowanie. Wpisz „30 USD” w komórce A3 i „40” w komórce B3.
- Ponieważ cena wzrosła, popyt na tonik zmalał, więc trzecia dostawa obejmowała tylko 20 skrzynek. Przy niższym popycie cena za opakowanie spadła do 25 USD. Wpisz „25 USD” w komórce A4 i „20” w komórce B4.
Krok 2. Wprowadź wzór potrzebny do obliczenia średniej ważonej
W przeciwieństwie do obliczania pojedynczej średniej, Excel nie ma jednej funkcji do obliczania średniej ważonej. Zamiast tego użyjesz dwóch funkcji:
- SUMA PRODUKT. Funkcja SUMPRODUCT mnoży liczby w każdym wierszu i dodaje je do iloczynu liczb w każdym z pozostałych wierszy. Określasz zakres każdej kolumny; ponieważ wartości znajdują się w komórkach od A2 do A4 i od B2 do B4, napisałbyś to jako „=SUMPRODUCT(A2:A4, B2:B4)”. Wynikiem jest łączna wartość wszystkich trzech przesyłek w dolarach.
- SUMA. Funkcja SUMA dodaje liczby w jednym wierszu lub kolumnie. Ponieważ chcemy ustalić średnią cenę opakowania toniku, zsumujemy liczbę skrzynek, które zostały sprzedane we wszystkich trzech przesyłkach. Jeśli napiszesz tę część formuły osobno, będzie to „=SUMA(B2:B4)”.
Krok 3. Ponieważ średnią określa się dzieląc sumę wszystkich liczb przez liczbę liczb, możemy połączyć te dwie funkcje w jedną formułę, zapisaną jako „=SUMPRODUCT(A2:A4, B2:B4)/ SUMA(B2:B4)”
Krok 4. Obserwuj wynik w komórce, w której wpisałeś formułę
Średnia cena za opakowanie to łączna wartość przesyłki podzielona przez całkowitą liczbę skrzynek, które zostały sprzedane.
- Łączna wartość przesyłek to 20 x 10 + 30 x 40 + 25 x 20 lub 200 + 1200 + 500 lub 1900 USD.
- Całkowita liczba sprzedanych skrzynek to 10 + 40 + 20, czyli 70.
- Średnia cena za skrzynkę wynosi 1900 / 70 = 27,14 USD.
