Pętla for jest jedną z najczęstszych struktur kodowania w informatyce. Różni się od innych pętli tym, że definiuje zestaw iteracji dla określonego bloku kodu.
Kroki
Część 1 z 2: Przed rozpoczęciem kodowania
Krok 1. Zrozum użycie pętli for
Pętla for jest używana, gdy programista dokładnie wie, ile razy chce wykonać określony blok kodu.
Krok 2. Zrozum składnię pętli for
Pokazano to tutaj: for (początkowy; warunek; przyrost)
- Initial jest pierwszym komponentem do wykonania i inicjuje zmienne pętli.
- Warunek określa, czy program kontynuuje wykonywanie pętli for, czy przechodzi do następnego wiersza kodu. Warunek jest oceniany na początku każdej pętli i jeśli jest prawdziwy, wykonywana jest treść pętli. Jeśli nie, kod przechodzi do następnego wiersza po pętli for.
- Inkrementacja (może być również dekrementacją) jest wykonywana na końcu każdej pętli bloku kodu pętli for, aby zmodyfikować kontrolowaną zmienną. Jeśli nie jest wymagana żadna zmiana wartości zmiennej, instrukcja może pozostać pusta, o ile po warunku występuje średnik.
Krok 3. Określ dane wejściowe
Zwykle pętla for używa zmiennej, która ma być inicjowana, warunkowana i inkrementowana. Zdecyduj, jaki ma być wynik i ile razy chcesz, aby dane wyjściowe były wykonywane.
Część 2 z 2: Pisanie pętli for
Krok 1. Otwórz kompilator
Otwórz program i projekt, który będzie zawierał pętlę for.
Krok 2. Napisz podstawową strukturę programu, która będzie zawierała pętlę for
Obejmuje to dyrektywy (tj. #include) i funkcję main (tj. int main ()).
Krok 3. Zadeklaruj identyfikator zmiennej
Zwykle będą to dane typu int lub double.
Krok 4. Napisz do składni pętli for
Pamiętaj o zastąpieniu instrukcji początkowej, warunku i przyrostu danymi wejściowymi, które zostały wcześniej określone.
Krok 5. Wpisz żądane wiersze kodu wewnątrz pętli for
Dołącz zestaw nawiasów klamrowych po wierszu składni pętli for i umieść kod wewnątrz.
Krok 6. Oceń kod
Upewnij się, że kompilator nie wysyła ostrzeżeń o potencjalnych błędach w kodzie. Przejrzyj kod linia po linii i rozważ efekt każdej linii, aby upewnić się, że robi to, do czego jest przeznaczony.
Krok 7. Uruchom i debuguj
Jeśli nie ma błędów, program powinien zostać uruchomiony, a blok kodu w pętli for powinien zostać wykonany dokładnie tyle razy, ile zdefiniował użytkownik. Jeśli występują błędy, sprawdź błędy składniowe, wykonawcze, logiczne, konsolidatora i semantyczne.