Większość komputerów stacjonarnych działa na niektórych wersjach systemu Microsoft Windows, ale większość serwerów i coraz większa liczba komputerów stacjonarnych działa na jądrach Linuksa, które są odmianami Uniksa. Nauka poruszania się po Linuksie była początkowo zniechęcająca, ponieważ wydawała się zupełnie inna niż Windows, ale wiele aktualnych wersji jest łatwych w użyciu, ponieważ zostały zaprojektowane tak, aby naśladować wygląd i działanie systemu Windows. Przejście na Linuksa może być bardzo satysfakcjonującym doświadczeniem, ponieważ Linuksa można łatwiej dostosować i ogólnie jest znacznie szybszy niż Microsoft Windows.
Kroki
Krok 1. Zapoznaj się z systemem
Spróbuj pobrać i zainstalować go na swoim komputerze. Jeśli nie masz pewności, pamiętaj, że możesz zachować obecny system operacyjny i poświęcić część dysku twardego na system Linux (możesz nawet uruchomić oba w tym samym czasie, jeśli uruchomisz jeden na maszynie wirtualnej).
Krok 2. Przetestuj swój sprzęt za pomocą "Live CD" dostarczanego przez wiele dystrybucji Linuksa
Jest to pomocne, jeśli nie czujesz się komfortowo podczas instalowania drugiego systemu operacyjnego na swoim komputerze. Live CD pozwoli Ci uruchomić system Linux z płyty CD, bez konieczności instalowania czegokolwiek na komputerze. Ubuntu i niektóre inne dystrybucje Linuksa oferują również płyty CD lub DVD, które umożliwiają uruchomienie w trybie Live, a następnie instalację z tego samego dysku.
Krok 3. Spróbuj wykonać zadania, do których zwykle używasz komputera
Poszukaj rozwiązań, jeśli nie możesz na przykład przetworzyć tekstu lub nagrać płyty CD. Zanotuj, co chcesz zrobić, co możesz zrobić, a czego nie, zanim podejmiesz decyzję.
Krok 4. Poznaj dystrybucje Linuksa
Odnosząc się do „Linuksa”, najczęściej oznacza to „Dystrybucję GNU/Linuksa”. Dystrybucja to zbiór oprogramowania, który działa na bardzo małym programie zwanym jądrem Linuksa.
Krok 5. Rozważ podwójne uruchomienie
Pomoże to zrozumieć partycjonowanie, a także umożliwi dalsze korzystanie z systemu Windows. Pamiętaj jednak, aby przed skonfigurowaniem podwójnego rozruchu wykonać kopię zapasową wszystkich danych osobistych i ustawień.
Krok 6. Zainstaluj oprogramowanie
Przyzwyczaj się do instalowania i odinstalowywania oprogramowania tak szybko, jak to możliwe. Zrozumienie zarządzania pakietami i repozytoriami jest dobre dla podstawowego zrozumienia Linuksa.
Krok 7. Naucz się używać (i ciesz się używaniem) interfejsu wiersza poleceń
Jest to znane jako „Terminal”, „okno terminala” lub „powłoka”. Jednym z głównych powodów, dla których wielu użytkowników przechodzi na Linuksa, jest to, że zawiera terminal, więc nie daj się onieśmielić. To potężny sojusznik, który nie ma takich samych ograniczeń jak wiersz poleceń systemu Windows. Możesz równie łatwo korzystać z Linuksa bez korzystania z terminala, jak w Mac OSX. Użycie „apropos” może pomóc w znalezieniu polecenia, które wykonuje określone zadanie. Spróbuj "apropos user", aby zobaczyć listę poleceń, które mają w opisie słowo "user".
Krok 8. Zapoznaj się z systemem plików Linux
Najpierw zauważysz, że nie ma już "C:\", do którego jesteś przyzwyczajony w systemie Windows. Wszystko zaczyna się w katalogu głównym systemu plików (aka "/"), a dostęp do różnych dysków twardych uzyskuje się przez katalog /dev. Twój katalog domowy, który zazwyczaj znajduje się w C:\Documents and Settings w Windows XP i 2000, znajduje się teraz w /home/(Twoja nazwa użytkownika)/.
Krok 9. Kontynuuj badanie potencjału instalacji systemu Linux
Wypróbuj zaszyfrowane partycje, nowy i bardzo szybki system plików (jak btrfs), nadmiarowe dyski równoległe, które zwiększają zarówno szybkość, jak i niezawodność (RAID) i spróbuj zainstalować Linuksa na rozruchowej pamięci USB. Wkrótce odkryjesz, że możesz zrobić wiele rzeczy!
Porady
- Zbuduj swój pierwszy system Linux z myślą o określonej funkcji i postępuj zgodnie z dokumentem HOWTO krok po kroku. Na przykład kroki związane z konfiguracją serwera plików są dość proste i można znaleźć wiele witryn, które prowadzą Cię krok po kroku przez ten proces. Dzięki temu dowiesz się, gdzie znajdują się rzeczy, co robią i jak je zmienić.
- Odwołaj się do katalogów jako „katalogi”, a nie „foldery”; chociaż te dwa słowa wydają się być synonimami, „foldery” są koncepcją systemu Windows.
- Bądź cierpliwy i bądź przygotowany, jeśli naprawdę chcesz nauczyć się korzystać z GNU. Unikaj przechodzenia od dystrybucji do dystrybucji, aby znaleźć tę, która wszystko będzie dobrze. Najwięcej nauczysz się, jak naprawić to, co nie działa.
- Pamiętaj, że tylko DOS używa ukośnika odwrotnego ("\") do rozgraniczenia katalogów, podczas gdy Linux używa ukośnika prawego ("/"). Ukośniki odwrotne w Linuksie są używane głównie do ucieczki znaków (na przykład \n to znak nowej linii, \t to znak tabulacji).
- Możesz uzyskać pomoc dla prawie każdego konkretnego programu lub dystrybucji na serwerze IRC irc.freenode.net (przykład: #debian, #ubuntu, #python, #FireFox, itp.). Społeczności użytkowników można znaleźć również na irc.freenode.net.
- Istnieje kilka stron internetowych i list dyskusyjnych w Internecie z informacjami o Linuksie. Wyszukuj w Internecie, aby znaleźć odpowiedzi na swoje pytania.
- Książki wydane przez wydawnictwa John Wiley & Sons, O'Reilly i No Starch Press są warte posiadania, aby dowiedzieć się o Linuksie. Jest też „Na początku… była linia poleceń” Neala Stephensona i „LINUX: Rute User's Tutorial and Exposition”
Ostrzeżenia
- We wszystkich systemach *nix (Linux, UNIX, *BSD, itp.) konto administratora lub superużytkownika to 'root'. Jesteś administratorem swojego komputera, ale „root” nie jest Twoim kontem użytkownika. Jeśli proces instalacji tego nie robi, załóż zwykłe konto z 'useradd' i używaj go do swojej codziennej działalności. Powodem tej separacji między tobą jako użytkownikiem a tobą jako administratorem jest to, że systemy *nix zakładają, że root wie, co robi i nie jest złośliwy. Dlatego nie ma ostrzeżeń. Jeśli wpiszesz określone polecenia, system po cichu usunie każdy plik na twoim komputerze, bez pytania o potwierdzenie, ponieważ właśnie o to poprosił root.
- Czasami ludzie sugerują złośliwe polecenia więc dokładnie sprawdź polecenia przed ich wpisaniem.
- Nie uruchamiaj rm -rf / ani sudo rm -rf /, chyba że poważnie rozważasz usunięcie wszystkich swoich danych. Uruchom polecenie 'man rm', aby uzyskać więcej szczegółów.
- Podobnie nie twórz pliku o nazwie „-rf”. Jeśli uruchomisz polecenie, aby usunąć wszystkie pliki w tym katalogu, przeanalizuje plik "-rf" jako argument wiersza poleceń i usunie również wszystkie pliki w podkatalogach.
- Kuszące może być wpisanie na ślepo „przekleństw”, które znalazłeś na jakiejś stronie internetowej, oczekując, że wykonają opisane zadanie. Jednak często kończy się to niepowodzeniem tylko dlatego, że masz nowszą wersję, nieco inny sprzęt lub inną dystrybucję. Spróbuj najpierw wykonać każde „przekleństwo” z opcją --help i zrozum, że to działa. Wtedy zazwyczaj bardzo łatwo jest naprawić różne drobne problemy (/dev/sda -> /dev/sdb itd.), osiągając opisany cel.
- Zawsze twórz kopie zapasowe swoich plików zanim spróbujesz ponownie podzielić dyski na partycje podczas instalacji Linuksa. Utwórz kopię zapasową plików na nośnikach wymiennych, takich jak płyty CD, DVD, dyski USB lub inny dysk twardy (nie na innej partycji).
