Krok 1. Upewnij się, że wszystkie części są obecne
Niektóre z nich mogą nie być wymagane do pomyślnego działania aparatu. Niektóre jednak mogą być ważniejsze niż myślisz; Na przykład brakujące śruby mogą często prowadzić do przedostawania się światła do aparatu.
Krok 2. Wymień baterię na baterię o odpowiednim rozmiarze i napięciu
Uważaj zwłaszcza na aparaty przeznaczone do akumulatorów, dla których nadal istnieją równoważne rozmiary, ale nie ma równoważnych napięć. (Nadzieja nie jest stracona, jeśli się z tym spotkasz: zapoznaj się z poniższymi wskazówkami.) Gdy tam jesteś, sprawdź komorę baterii pod kątem korozji (zwykle osadów w kolorze zielonym lub białym). Jeśli go znajdziesz, przetrzyj go wilgotnym, lekko namydlonym ręcznikiem papierowym i w razie potrzeby zdrap go ostrym śrubokrętem lub pilnikiem do paznokci (który również ściera powłoki ochronne, które mogły przetrwać lub nie), aż styki baterii będą czyste.
Krok 3. Upewnij się, że obiektyw jest czysty
Oznacza to brak zadrapań, zamglenia i grzybów. Zarysowania niekoniecznie wpłyną na jakość obrazu, grzyb często to robi, a widoczna zamglenie zwykle tak.
Krok 4. Przetestuj pierścień ostrości i zoomu
Pierścień ostrości powinien obracać się płynnie w całym zakresie. Pierścień do zmiany ogniskowej powinien się również obracać (lub, w przypadku niektórych obiektywów zmiennoogniskowych, przesuwać) płynnie w całym swoim zakresie. Na pierścieniu ostrości powinien być niewielki luz, z wyjątkiem najtańszych obiektywów.
Krok 5. Upewnij się, że wszystkie pokrętła i dźwignie aparatu nie są zablokowane
Obejmuje to pokrętło szybkości migawki i pokrętło szybkości ISO/ASA (jeśli je masz), a także dźwignię przesuwania filmu w aparatach ręcznych. Pamiętaj, że niektóre kamery będą miały przycisk blokady na tarczach, który będziesz musiał wcisnąć przed obróceniem.
Krok 6. Sprawdź, czy pierścień przysłony, jeśli Twój aparat go posiada, obraca się płynnie w całym zakresie
Nie powinno to wymagać żadnej siły (choć pamiętaj, że niektóre obiektywy Nikona z autofokusem będą miały przełącznik blokady, aby utrzymać je na minimalnej przysłonie!).
Krok 7. Sprawdź migawkę
Aby to zrobić, otwórz tylną część aparatu i skieruj ją na jasne źródło światła (nie bezpośrednio na słońce). Uruchom migawkę przy wszystkich szybkościach migawki i upewnij się, że listwy migawki lub zasłony otwierają się i zamykają szybko. Powinieneś widzieć trochę światła przez obiektyw nawet przy bardzo krótkim czasie otwarcia migawki (1/1000 w górę).
Jeśli to nie zadziała:
Ogranicz czasy otwarcia migawki do tych, o których wiadomo, że są dobre, przymykając lub otwierając przysłonę w razie potrzeby. Ale naprawdę powinieneś oddać swój aparat do serwisu profesjonalisty, a jeśli jesteś bardzo odważny, u siebie.
Krok 8. Sprawdź mechanizm blokowania przysłony
Aby to zrobić, ustaw aparat na tryb w pełni ręczny, ustaw dowolny czas otwarcia migawki na przysłonę f/22 (lub inną najmniejszą przysłonę obiektywu) i ustaw długi czas otwarcia migawki, a następnie spójrz na przód obiektyw. Powinieneś być w stanie zauważyć, że listki przysłony zatrzymują się, a to powinno działać natychmiast.
Jeśli to nie zadziała:
Pożycz inny obiektyw z tego samego systemu aparatów, jeśli możesz, aby upewnić się, że nie jest to problem z obiektywem. W przeciwnym razie wiele obiektywów, zwłaszcza do aparatów innych niż lustrzanki, jest znacznie ostrzejszych szerokokątnych, niż można by się spodziewać, więc nie wahaj się użyć najszerszej przysłony, jaką masz, jeśli przysłona nie przymyka się prawidłowo. Jeśli przymyka się, ale nie natychmiast (tj. Jest wyraźnie powolny), niektóre systemy aparatów mają tryb pomiaru z przymknięciem, w którym przymykasz obiektyw podczas pomiaru i zatrzymujesz go podczas fotografowania.
Krok 9. Sprawdź pomoce ostrości, jeśli aparat je posiada
Ręcznie ustaw ostrość na wyprostowanym obiekcie (takim jak patyk w ziemi), który znajduje się w znanej odległości; użyj taśmy mierniczej (pamiętaj, aby mierzyć od płaszczyzny filmu, jeśli mierzysz bliskie odległości, a nie od przodu obiektywu). Ustaw tę odległość na skali ostrości na obiektywie. Sprawdź pomoce ostrości, aby upewnić się, że obraz w wizjerze jest ostry (w aparatach z dalmierzem „ostry” oznacza „dwa obrazy w środku dalmierzy są wyrównane).
Jeśli to nie zadziała:
Prawdopodobnie pomoce w ustawianiu ostrości są źle wyrównane. Przyzwyczaić się do tego. Zrób kilka zdjęć z różnych odległości, aby zobaczyć, jak aparat i obiektyw są źle ustawione, i zapamiętaj je, aby móc to zrekompensować podczas fotografowania.
Krok 10. Przetestuj miernik aparatu
Jeśli brakuje Ci znanego dobrego miernika zewnętrznego, najlepiej jest użyć aparatu cyfrowego! Pożycz jeden, jeśli jeszcze go nie masz. Zmierz metr sceny o niskim kontraście (wystarczy kawałek trawy lub asfaltu) kamerą filmową, a następnie zrób ten sam fragment tego samego fragmentu z dokładnie taką samą czułością ISO, czasem otwarcia migawki i przysłoną aparatem cyfrowym. Sprawdź zdjęcie zrobione aparatem cyfrowym, aby sprawdzić, czy nie ma zbyt dużej lub prześwietlonej ekspozycji.
Jeśli to nie zadziała:
Możesz mieć szczęście i odkryć, że twój aparat stale podaje błędny odczyt licznika. Sprawdź to w różnych warunkach oświetlenia o niskim kontraście; jeśli okaże się, że szybkość migawki 1/500 byłaby odpowiednia dla sceny, w której odczyt licznika kamery filmowej wynosił 1/250, i że inna, znacznie ciemniejsza scena, w której szybkość migawki 1/30 byłaby bardziej odpowiednia dla odczytu miernika 1/15, to jesteś złoty: albo ustaw ekspozycję ręcznie, aby użyć szybszego czasu otwarcia migawki, albo użyj odpowiednio kompensacji ekspozycji. Jeśli jest niekonsekwentnie źle, będziesz musiał nosić ze sobą zewnętrzny miernik. Jeśli to się nie uda, znajdź jakiś sposób na zrekompensowanie tego, aby był to przystanek lub dwa w zgodzie z rzeczywistością i nakręć film negatywowy, który ma ogromną szerokość ekspozycji.
Krok 11. Przetestuj swój autofokus, jeśli masz aparat z autofokusem
Prawie wszystkie aparaty włączają autofokus po wciśnięciu spustu migawki do połowy. Powinieneś słyszeć lub widzieć jakiś ruch na obiektywie, a dzięki lustrzankom jednoobiektywowym zobaczysz, jak ustawia się ostrość.
Jeśli to nie zadziała:
Jeśli na obiektywie masz przełącznik „A/M” lub „AF/MF”, upewnij się, że jest ustawiony na „A” lub „AF”. W przeciwnym razie ustaw ostrość ręcznie. Miejmy nadzieję, że potwierdzenie ostrości (zwykle zielona kropka w wizjerze, gdy wybrany punkt autofokusa jest ostry) powinno nadal działać.
Krok 12. Upewnij się, że kod DX z Twojego filmu czyta poprawnie
Kodowanie DX to funkcja dostępna w aparatach automatycznych i półautomatycznych od połowy lat 80., która umożliwia im automatyczne odczytywanie ISO (czułości) filmu. Ten problem jest rzadki; ogranicza się głównie do bardzo tanich aparatów typu point-and-shoot i kilku bardzo drogich aparatów Leica. Jeśli planujesz robić z nim zdjęcia, równie dobrze możesz to sprawdzić. Zwykle odczyt na górnym wyświetlaczu LCD powie, jakie ISO zostało wykryte po załadowaniu do niego filmu.
Jeśli to nie zadziała:
Spróbuj wyczyścić piny odczytu kodu DX za pomocą alkoholu. W przeciwnym razie większość aparatów umożliwi ręczne ustawienie ISO. Ustaw odpowiednio jeden. Jeśli tego nie zrobisz, wszystkie poważne aparaty automatyczne mają ustawienie kompensacji ekspozycji. Jeśli czułość ISO jest odczytywana jako 100 dla filmu ISO 50, ustaw kompensację ekspozycji +1. Jeśli masz film ISO 400, a aparat odczytuje go jako 200, ustaw kompensację ekspozycji -1. Pamiętaj, że podwojenie czułości filmu oznacza jeden stopień kompensacji ekspozycji; zobacz Jak zrozumieć ekspozycję kamery.
Porady
- Przeczytaj instrukcję obsługi aparatu przed testowaniem, aby upewnić się, że używasz aparatu prawidłowo i że wszystkie testowane funkcje są rzeczywiście obecne w aparacie.
- Stare aparaty często mają metalowe drzwiczki baterii dla małych, rzadko wymienianych baterii, które zostają zapomniane w środku i korodują drzwiczki, wyłączając miernik, a nawet migawkę, jeśli jest zasilany elektrycznie. Jedna lub dwie krople oleju starannie rozprowadzone wokół krawędzi zablokowanych drzwi i czas, aby wsiąkły w maź, mogą go poluzować. Ale olej może zrobić złe rzeczy z wnętrzem aparatu, na przykład zatrzymywać brud, gumować się, a nawet powoli odparowywać i rozprowadzać mgłę na przezroczystych częściach, takich jak soczewki. Po prostu użyj tej sztuczki, aby przywrócić do życia zabawne, ale bezcenne aparaty z przycisków do papieru lub śmieci, użyj tylko odrobiny oleju, ponieważ wystarczy wciągnąć się w nici i wypróbuj inną strategię, jeśli się nie powiedzie. Rozważ profesjonalną pomoc w przypadku cennych i/lub rzadkich aparatów.
- Niektóre aparaty, począwszy od aparatów z ręcznym ustawianiem ostrości z lat 50. XX wieku, a skończywszy na znacznie nowszych lustrzankach z autofokusem, będą miały mechaniczne blokady lub elektroniczną logikę, które uniemożliwią wystrzelenie aparatu na sucho bez załadowanego filmu. Nie panikuj, jeśli nie możesz odpalić na sucho żadnej kamery bez załadowanego filmu; może się okazać, że to wcale nie jest problem.
- Jeśli Twój aparat nie ma w pełni manualnych trybów testowania czasu otwarcia migawki i przysłony, możesz zrobić to samo z aparatem z automatyczną preselekcją przysłony, dostosowując przysłonę, lub z aparatem w pełni automatycznym, ustawiając go na odpowiednio jasny lub przyciemniony źródła światła. Podobnie, jeśli chcesz sprawdzić mechanizm zamykania przysłony w aparacie z priorytetem migawki, możesz to zrobić, dostosowując czas otwarcia migawki.
- Bardzo różne napięcie między tym, czego oczekuje kamera, a tym, jakie zapewniają obecne baterie, może uszkodzić kamerę lub spowodować jej niedziałanie, ale powszechny konflikt napięć to po prostu ułamki różnicy woltów między starymi ogniwami rtęciowymi a nowoczesnymi, nietoksycznymi zamiennikami, takimi jak proste, mniej stabilne zasady i lepsze, ale mniej tanie ogniwa z tlenkiem srebra. Główny efekt można uzyskać na starych, prostych światłomierzach: scena w słoneczne południe powinna być odczytywana zgodnie z zasadą „słoneczna 16”; i można dostosować ustawienie ASA/ISO, aby to skompensować. Bardziej wyrafinowane poprawki obejmują poszukiwanie nowych ogniw rtęciowych, ogniw cynkowo-powietrznych o krótkim czasie życia, ogniw z tlenkiem srebra z komercyjnymi urządzeniami do konwersji, profesjonalną rekalibrację do innego rodzaju ogniwa oraz dodanie do aparatu diody Schottky'ego w celu upuszczenia ogniwa z tlenkiem srebra napięcie wewnętrznie zgodne z oczekiwaniami kamery. Pliki Rokkor - dylemat rtęciowy
