Jeśli często podróżujesz samolotem, prawdopodobnie musiałeś „poczekać” w takim czy innym czasie. Przytrzymanie ma miejsce, gdy samolot wykonuje kilka zakrętów o 360°, aby uniknąć innych samolotów lub czekać na zezwolenie na lądowanie.
Chociaż nie jest to tak powszechne, jak kiedyś, nadal możesz napotkać prośbę o wstrzymanie, zwłaszcza jeśli jesteś pilotem pracującym nad oceną przyrządu. Mając to na uwadze, poniższy artykuł został napisany z punktu widzenia prywatnego pilota i (głupio) zakłada, że wiesz, jak korzystać ze sprzętu nawigacyjnego samolotu, takiego jak VOR, DME i NDB.
Kroki
Krok 1. Określ poprawkę trzymania
Kontrola ruchu lotniczego (ATC) przekaże instrukcje „trzymaj się na północ od skrzyżowania SKIER zgodnie z opublikowaniem” lub poda szczegółowe instrukcje dotyczące trzymania, takie jak „trzymaj się na południowy wschód od Falcon VOR na Victor 366, skręty w lewo”. Punkt oczekiwania można zidentyfikować na instrumentalnej mapie lotu i zwykle będzie to skrzyżowanie Victor Airways (wcześniej ustalonych tras lotu między pomocami nawigacyjnymi VOR), VOR (Vbardzo wysoka częstotliwość Omni rstacja kątowa) lub NDB (nna Direkcja beacon).
Krok 2. Wizualizuj kurs trzymania
Jest to pozycja w odniesieniu do holdingu, na którym ATC chciałby, abyś utrzymywał. Mogą powiedzieć „trzymaj się na zachód na Victor 8” lub „trzymaj się promienia Kremmlinga 260°”. Powinieneś być dobrze zaznajomiony z radialami i łożyskami VOR i NDB przed lotem z wzorcami trzymania.
Kurs oczekiwania to kurs na lot „do” stacji. Będzie to zawsze odwrotność promienia lub łożyska „ze” stacji (np. promienia 260° dałaby kurs utrzymania 080°). Aby szybko to zidentyfikować, weź kawałek papieru i umieść kropkę dla Fix Fix i narysuj linię w kierunku promieniowego lub dróg oddechowych, aby się przytrzymać. Umieść strzałkę wskazującą stację, aby zidentyfikować Kurs Trzymania.
Krok 3. Narysuj wzór trzymania
Kiedy już masz Fix i Course, mentalnie lub fizycznie narysuj obraz wzorca trzymania. Musisz określić, czy jest to standardowe, czy niestandardowe. Standardowe zakręty znajdują się po prawej stronie, a niestandardowe zakręty po lewej. Jeśli wzór jest niestandardowy, zostanie opublikowany na wykresie jako skręt w lewo lub ATC powie „niestandardowy wzór” lub „skręty w lewo”.
Zaczynając od Holding Fix, narysuj obrót o 180° we wskazanym kierunku (w lewo lub w prawo), kontynuuj linię równoległą do Kursu Trzymania i narysuj kolejny obrót o 180°, aby sprowadzić Cię z powrotem do Kursu Trzymania. To słynny „tor wyścigowy” lub wzór trzymania.
Krok 4. Określ poprawną Procedurę Wprowadzania
W zależności od tego, gdzie wprowadzisz wzór trzymania, będziesz musiał postępować zgodnie z procedurą wprowadzania. Jeśli zbliżasz się z 70° w lewo (w prawo w przypadku niestandardowych wzorów) kursu utrzymywania, użyj procedury Teardrop. Przechodząc od 110° w prawo (lub w lewo, jeśli jest to niestandardowe), użyj procedury równoległej. A z pozostałych 180° leć bezpośrednio. Procedury wejścia są opisane poniżej:
- Procedura równoległa. Zbliżając się do pozycji trzymania z dowolnego miejsca w sektorze (a), skręć w kierunku zgodnym z kursem trzymania na zewnątrz po stronie bez trzymania przez odpowiedni czas (patrz krok 5), skręć w kierunku wzorca trzymania przez więcej niż 180 stopni i powrót do punktu oczekiwania lub przechwycenie kursu oczekiwania.
- Procedura łzy. Zbliżając się do punktu oczekiwania z dowolnego miejsca w sektorze (b), skręć w kierunku 30° od kursu oczekiwania po stronie oczekiwania przez odpowiedni czas, a następnie skręć w kierunku wzorca oczekiwania, aby przechwycić kurs oczekiwania na wejście.
- Procedura bezpośredniego wejścia. Zbliżając się do pozycji trzymania z dowolnego miejsca w sektorze (c), leć bezpośrednio do pozycji i skręć, aby podążać za wzorcem trzymania.
Krok 5. Czas nóg
Trasa powinna być wykonywana tak, aby długość odnogi wlotowej wynosiła jedną minutę, jeśli lecisz na wysokości 4 267,2 m lub poniżej 14 000 stóp średniego poziomu morza (MSL) lub półtorej minuty powyżej 14 000 stóp (4, 267,2 m) MSL. Przy uchwycie wykonać obrót o 180° standardowej szybkości (3°/s) w kierunku określonym dla wzoru (standardowy lub niestandardowy). Kiedy znajdujesz się na belce w celu trzymania (lub po wyrzuceniu z tury, jeśli nie jesteś w stanie określić poprawkę na belce), zacznij mierzyć czas odgałęzienia. Po minucie (1½ minuty powyżej 14 000 stóp) wykonaj kolejny obrót o 180° w tym samym kierunku, aby przechwycić kurs oczekiwania. Czas odnogi przychodzącej do osiągnięcia ustalonej pozycji. Jeśli wiatr jest słaby lub nie ma go wcale, powinno to trwać odpowiednio jedną lub półtorej minuty. Jeśli nie, będziesz musiał dostosować odcinek wychodzący, aby odcinek przychodzący był odpowiednim czasem. Na przykład, jeśli lecisz na wysokości 12 000 stóp (3 657,6 m) i stwierdzisz, że po jednej minucie lot w kierunku dolotu zajmuje 45 sekund, następnym razem wykonaj odcinek dolotowy 1 minutę i 15 sekund. Podobnie, jeśli noga wchodząca wychodzi jako 1 minuta 30 sekund, skróć nogę wychodzącą o dodatkowe 30 sekund.
Pamiętaj, aby nie rozpoczynać odmierzania czasu na odgałęzienie, dopóki nie znajdziesz się bezpośrednio nad poprawką trzymania.
Krok 6. Obserwuj swoją prędkość
O ile nie zaznaczono inaczej na mapie lub nie jest to zalecane przez ATC, maksymalna prędkość lotu oczekiwania pomiędzy minimalną wysokością oczekiwania a 6000 stóp (1 828,8 m) wynosi 200 węzłów wskazywanej prędkości lotu (KIAS). Między 6001 a 14 000 stóp (0,0 m), nie lataj szybciej niż 230 KIAS i powyżej 14 000 stóp (4 267,2 m), maksymalna prędkość wynosi 265 KIAS.
Metoda 1 z 2: Korekty wiatru
Krok 1. Dostosuj się do wiatru, aby nadchodząca noga była odpowiednim czasem
Jeśli odgałęzienie jest krótsze niż powinno być, wydłuż odcinek odchodzący o różnicę. Jeśli odnoga przychodząca jest zbyt długa, skróć odnogę wychodzącą o nadmiar czasu. Na przykład lot poniżej 14 000 stóp (4 267,2 m), jeśli odcinek wlotowy zajmuje minutę, 45 sekund, mierz czas w odlocie przez 15 sekund (jedna minuta minus dodatkowe 45 sekund z odcinka wlotowego).
Krok 2. Potrój swoją korektę bocznego wiatru na odchodzącej nodze
Jeśli masz korekcję wiatru bocznego 10°, aby utrzymać tor na odnodze wlotowej, leć na odgałęzienie z korekcją 30°. Utrzymuj tury o standardowej stawce.
Metoda 2 z 2: DME Holding
Krok 1. Niektóre wzorce trzymania wymagają użycia sprzętu do pomiaru odległości (DME) lub GPS do pomiaru odległości wzdłuż toru (ATD)
Podstawy są takie same jak powyżej, z wyjątkiem odległości DME jako mocowania.
Krok 2. Wprowadź odpowiedni wzór (łza, równoległy lub bezpośredni)
Krok 3. Rozpocznij zwrot do etapu wychodzącego z określoną poprawką DME/ATD
Krok 4. Zakończ nogę wychodzącą i skręć na nogę wchodzącą na wymaganą odległość zamiast mierzenia czasu
Na przykład, jeśli trzymasz się poprawki 10DME do pomocy nawigacyjnej i lecisz odcinki 5 mil (8,0 km) zgodnie z zaleceniami ATC, kończysz odcinek wychodzący na 15 milach (24 km) DME (patrz diagram powyżej).
Jeśli trzymasz się z dala od pomocy nawigacyjnej, odejmij długość nóg od ustalenia trzymania. Na przykład, jeśli trzymasz się poprawki 20DME i odlatujesz od pomocy nawigacyjnej, zakończ nogę wychodzącą na 25DME.
