Klucz podstawowy to kolumna w relacyjnej bazie danych, która służy do jednoznacznego identyfikowania każdego rekordu w tabeli. Wybierając klucz podstawowy, musisz wybrać kolumnę, która zawiera unikalne wartości dla wszystkich wierszy. Każdy wiersz musi mieć wartość w kolumnie klucza podstawowego, a wartości nie mogą się zmieniać. Jeśli nie możesz znaleźć naturalnego klucza podstawowego, który pasuje do wszystkich reguł, możesz utworzyć klucz zastępczy. Ta wikiHow uczy, jak wybrać klucz podstawowy dla swojej bazy danych.
Kroki
Krok 1. Upewnij się, że wszystkie rekordy w kluczu podstawowym są unikatowe
Oznacza to, że będziesz chciał wybrać kolumnę, która zawiera jakiś unikalny identyfikator, który nigdy nie powtarza się w innych wierszach. Jeśli kolumna zawiera wartości, które są identyczne w więcej niż jednym wierszu, nie powinien być Twoim kluczem podstawowym.
- Na przykład, jeśli budujesz bazę danych pracowników, a każdy pracownik ma unikalny numer pracownika, możesz użyć kolumny zawierającej numer identyfikacyjny pracownika jako klucza podstawowego, jednak powinieneś to zrobić tylko wtedy, gdy nie ma szans, aby ten sam identyfikator zostaną ponownie wykorzystane w przyszłości.
- Możesz rozważyć użycie klucza złożonego, który jest kluczem podstawowym używającym wielu kolumn. Połączenie więcej niż jednej kolumny w kluczu (np. połączenie DateofBirth, CountryofOrigin i EmployeeID) zmniejsza prawdopodobieństwo zduplikowanych wpisów.
Krok 2. Wybierz wartość, która się nie zmieni
Po przypisaniu kolumny jako klucza podstawowego nie możesz zmienić żadnej z wartości w tej kolumnie. Wybierz coś statycznego - coś, o czym wiesz, że nigdy nie będziesz musiał aktualizować.
- Na przykład w naszym przykładzie identyfikatora pracownika kolumna identyfikatora pracownika powinna być używana jako identyfikator podstawowy tylko wtedy, gdy nie ma szans, aby pracownikowi kiedykolwiek przypisano inny identyfikator pracownika.
- Inne informacje, które mogą ulec zmianie, to imiona i nazwiska, adresy, numery telefonów i adresy. Unikaj ich podczas wybierania klucza podstawowego.
Krok 3. W kluczu podstawowym nie może być żadnych wartości null
Każdy wiersz musi mieć identyfikator - nie może być wartości null w kolumnie klucza podstawowego dla dowolnego wiersza.
Załóżmy na przykład, że tworzysz bazę danych zawierającą informacje o pacjencie. Ponieważ numery ubezpieczenia społecznego są unikalne i nie zmieniają się, taka kolumna może wydawać się dobrym kandydatem na klucz prywatny. Potrzebujesz jednak wpisu numeru ubezpieczenia społecznego dla wszystkich pacjentów - jeśli pacjent go nie podał, nie będziesz w stanie dodać ich do tabeli, jeśli ta kolumna jest Twoim kluczem podstawowym
Krok 4. Rozważ użycie klucza zastępczego
Klucz naturalny to klucz zawierający prawdziwe dane, takie jak numer PESEL lub numer identyfikacyjny pracownika - wszystkie nasze poprzednie przykłady to klucze naturalne. Może być trudno znaleźć coś, co spełnia wszystkie powyższe kwalifikacje! Jeśli nie możesz zidentyfikować kolumny, która działałaby jako (naturalny) klucz podstawowy, wypróbuj klucz zastępczy:
- Klucz zastępczy zawiera unikalne wartości, które są generowane podczas wprowadzania nowych rekordów. Aby użyć klucza zastępczego, musisz utworzyć nową kolumnę, która nie odzwierciedla żadnych rzeczywistych danych - na przykład, jeśli masz listę klientów, możesz utworzyć nową kolumnę o nazwie CustomerID, której będziesz używać wyłącznie jako unikalny identyfikator bazy danych dla każdego klienta.
- W przykładzie CustomerID, za każdym razem, gdy wprowadzasz nowego klienta do swojej bazy danych, przypisujesz mu nowy CustomerID, który służy jako jego stały unikalny identyfikator. Możesz użyć generatora liczb lub po prostu dodać 1 do poprzedniej wartości, aby utworzyć unikalny nowy identyfikator klienta.
