Płyty CD i DVD mogą na pierwszy rzut oka wyglądać bardzo podobnie, zwłaszcza jeśli są puste. Jednak prawidłowa identyfikacja rodzaju mediów, które masz na rękach, jest bardzo prosta, jeśli wiesz, czego szukasz. W niektórych przypadkach na samym dysku można znaleźć elementy wyróżniające - jeśli nie, odpowiedź zawiera napęd dysków komputera.
Kroki
Metoda 1 z 2: Badanie dysku
Krok 1. Sprawdź, czy na etykiecie nie ma symbolu wskazującego rodzaj nośnika
Jeśli próbujesz zidentyfikować płytę komercyjną, na której nadrukowano etykietę lub naklejkę, ustalenie, co to jest, będzie bułką z masłem. Wystarczy szybko zeskanować dolną część etykiety. Tam powinieneś znaleźć mały symbol, który brzmi „Płyta kompaktowa” lub „DVD”.
- Symbol „Compact Disc” składa się wyłącznie ze słów zapisanych stylizowaną czcionką, natomiast symbolowi DVD towarzyszy uproszczony obraz płyty.
- Powinieneś znaleźć symbol nośnika na wszystkich płytach oprócz najtańszych. Nawet czyste płyty CD i DVD są wyraźnie oznakowane szczegółami identyfikacyjnymi.
Krok 2. Przyjrzyj się bliżej symbolowi mediów, aby określić konkretny format
Nie wszystkie płyty CD i DVD są sobie równe. W rzeczywistości na rynku dostępne są 3 rodzaje płyt kompaktowych i aż 7 formatów DVD, z których każdy ma nieco inną funkcję. Twój dysk powinien dokładnie powiedzieć, co znajduje się w odpowiednim symbolu nośnika lub pod nim.
- Trzy główne formaty płyt CD to CD-DA (skrót od „dźwięku cyfrowego” – innymi słowy, zwykłe, produkowane komercyjnie muzyczne płyty CD), CD-R i CD-RW. Ostatnie 2 typy są powszechnie używane do nagrywania muzyki z innych urządzeń.
- Dysk DVD może być dyskiem DVD-ROM (filmy i gry wideo), DVD-R, DVD-RW, DVD-R DL, DVD+R, DVD+R DL lub DVD+RW.
Krok 3. Poszukaj tekstu w pobliżu otworu wrzeciona
Od czasu do czasu natkniesz się na płytę, na której wokół otworu pośrodku wydrukowano jedną lub dwie linie tekstu. Jeśli masz szczęście, ten ciąg znaków może zawierać litery „CD” lub „DVD”. Nie powinno to pozostawiać wątpliwości co do przeznaczenia płyty.
Jeśli nie widzisz żadnego tekstu wokół otworu wrzeciona lub jeśli nie określa on wyraźnie, jaki rodzaj nośnika zawiera płyta, nie będziesz miał wyboru, jak tylko wypróbować inną metodę
Krok 4. Poszukaj linii ostrzegawczej biegnącej wzdłuż zewnętrznych krawędzi płyt DVD
Obróć tarczę na boki i powiększ sekcję „obręczy” najdalej od otworu wrzeciona. Jeśli dostrzeżesz przechodzący przez nią cienki „rów”, istnieje duże prawdopodobieństwo, że jest to płyta DVD. Jeśli nie, to najprawdopodobniej płyta CD.
- Kluczowa różnica w sposobie kodowania płyt CD i DVD może stanowić pomocną wskazówkę. Podczas gdy informacje na płycie CD są wyryte w maleńkich rowkach na spodniej powierzchni, na płycie DVD są one umieszczone pomiędzy dwiema oddzielnymi warstwami poliwęglanowego plastiku, co może skutkować „kanapkowym” wyglądem.
- Obecność lub brak tej funkcji jest tak blisko pewnego zakładu, jak to tylko możliwe, jeśli nie masz żadnych innych oznaczeń.
Ostrzeżenie:
Nie da się odróżnić płyty CD od DVD tylko na podstawie rozmiaru lub kształtu, ponieważ oba rodzaje nośników są produkowane przy użyciu tych samych standardowych wymiarów. Mówiąc dokładniej, oba mają średnicę 120 milimetrów (4,7 cala) i grubość 1,2 milimetra (0,047 cala).
Metoda 2 z 2: Wkładanie płyty do komputera
Krok 1. Włóż dysk do napędu dysków komputera
Naciśnij przycisk na lub obok portu rozmiaru dysku, aby wysunąć tacę napędu. Umieść dysk na tacy i wciśnij środkowy otwór wokół trzpienia, upewniając się, że zewnętrzne krawędzie są wyrównane z konturami tacy. Następnie wciśnij tacę z powrotem, aż kliknie.
- Jeśli z jakiegoś powodu nie możesz otworzyć napędu, włóż koniec spinacza do papieru do otworu awaryjnego wysuwania znajdującego się po jednej stronie tacy napędu.
- W przypadku samoładujących się szczelinowych napędów dysków wystarczy wsunąć dysk mniej więcej do połowy, a zmotoryzowane rolki zajmą go do końca.
- Być może trzeba będzie chwilę poczekać, aż napęd odczyta dane zapisane na dysku.
Krok 2. Poczekaj, aż komputer automatycznie załaduje dysk, jeśli masz włączone autoodtwarzanie
Wiele komputerów jest zaprogramowanych do natychmiastowego uruchamiania programu zdolnego do dekodowania informacji przechowywanych na dysku, gdy tylko zostaną one wprowadzone. Jeśli tak się stanie, nie powinieneś mieć trudności z ustaleniem, jakie media zawiera.
Na przykład, jeśli po włożeniu płyty PowerDVD wyskoczy i pokaże główne menu Monty Pythona i Świętego Graala, będziesz wiedział, że jest to DVD-ROM
Wskazówka:
Zakładając, że nie masz jeszcze włączonej funkcji Autoodtwarzanie na komputerze z systemem Windows, możesz ją skonfigurować, przechodząc do koncentratora "Urządzenia" w menu "Ustawienia" i włączając opcję "Autoodtwarzanie".
Krok 3. Uzyskaj dostęp do folderu na dysku, aby ostatecznie dowiedzieć się, jaki jest dysk
Użyj funkcji eksploratora plików na komputerze, aby przejść do folderu odpowiadającego Twojemu dyskowi. Na większości laptopów i komputerów będzie to oznaczone „D:” lub „E:”. Ikona nie tylko poinformuje Cię, czy jest to płyta CD, czy DVD, ale także wyświetli określone przyrostki, które zawiera, takie jak CD-R, CD-RW, DVD+R DL itp.
- Czasami funkcje związane z dyskami mogą być przypisane do napędu „F:” lub nawet „G:”, w zależności od całkowitej liczby napędów komputera.
- Możliwe jest również przeglądanie zawartości dysku, ładując dysk ręcznie za pomocą dowolnego odtwarzacza multimedialnego.
Porady
- Jeśli wszystko inne zawiedzie, możesz również spróbować włożyć anonimową płytę do odtwarzacza CD lub DVD, aby zobaczyć, co się stanie. Pamiętaj jednak, że płyta nie będzie odtwarzana, jeśli jest pusta lub jeśli jej zakodowane informacje nie pasują do formatu odtwarzacza.
- Rzadko zdarza się spotkać płytę, która nie nosi żadnych oznaczeń, więc nie powinieneś mieć zbytniego problemu z rozwikłaniem tajemnicy mediów cyfrowych.
- Jeśli na Twojej płycie jest napisane „BD” lub „BD-R”, nie jest to ani płyta CD ani DVD, tylko płyta Blu-Ray. Blu-Ray jest najczęściej używany do przechowywania wideo w wysokiej rozdzielczości.
